Vrijspraak afpersing; niet onder dwang telefoonabonnement

Van afpersing kan alleen sprake zijn als de aangever door de verdachte is gedwongen om iets af te geven of, zoals in casu, om een telefoonabonnement af te sluiten (Rechtbank Utrecht, 9 juli 2010, LJN: BN2450)..

Feitencomplex

In deze zaak werdt verdachte verweten dat hij aangever had afgeperst om een telefoonabonnement af te sluiten en de telefoon aan hem te geven. Aangever is achter verdachte aan de Belcompany ingelopen omdat hij wilde zien hoe het zou gaan en wilde zien of hij hem kon verlinken. Hij dacht dat hem niets kon gebeuren omdat verdachte geen mes meer had. Terug in de auto zei het in de auto aanwezige meisje tegen aangever dat, nadat beide verdachten weer uit de auto waren gestapt, hij het moest zeggen als hij weg wilde gaan. Aangever heeft op dat moment niets gezegd. Aangever is vervolgens uitgestapt en met verdachten [verdachte] en [medeverdachte] naar de winkel van T for Telecom gelopen, volgens zijn verklaring, omdat hij er alles aan wilde doen om hen te verlinken. Hij is daarna met verdachte de winkel ingegaan.
Voor zover er derhalve al sprake zou zijn geweest van enige dwang of bedreiging op weg naar de telefoonwinkels, was hiervan, blijkens de eigen verklaring van aangever, ten tijde van het ten laste gelegde feit geen sprake meer en werd aangever gedreven door andere motieven.

Rechtbank: geen afpersing

Voor zover er derhalve al sprake zou zijn geweest van enige dwang of bedreiging op weg naar de telefoonwinkels, was hiervan, blijkens de eigen verklaring van aangever, ten tijde van het ten laste gelegde feit geen sprake meer en werd aangever gedreven door andere motieven.